Znam wiele osób, które wolą pić herbatę zrobioną przez inną osobę. Nie znam jednak nikogo kto nie potrafiłby jej zrobić.
piątek, 20 czerwca 2014
Smakowitości...
Czy wiedziałyście, że siostry Nałkowskie nie poczęstowały odwiedzającego je ambasadora herbatą? Dlaczego? Gosposi nie było w domu, a one nie umiały zrobić herbaty.
Znam wiele osób, które wolą pić herbatę zrobioną przez inną osobę. Nie znam jednak nikogo kto nie potrafiłby jej zrobić.
Znam wiele osób, które wolą pić herbatę zrobioną przez inną osobę. Nie znam jednak nikogo kto nie potrafiłby jej zrobić.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
A ja właśnie wywaliłam herbatę, której nie dało się pić - może nieumiejętnie parzona?
OdpowiedzUsuńPozdrawiam :)
Piękny obraz. Ja jestem fanką prawdziwej, dobrze zaparzonej herbaty, bez cukru oczywiście. Najlepsza jaką piłam, była parzona przez Turka, chyba przez pół godziny i podana w małej, śmiesznej szklaneczce z uchem. Przypomniałaś mi ten piękny czerwonawy kolor i fantastyczny smak, pozdrawiam serdecznie.
OdpowiedzUsuńMój dziadek nie umiał zrobić sobie herbaty, zawsze babcia mu robiła :). I jakoś zawsze myślę bardzo ciepło o tym ich rytuale, bo to był prawdziwy, piękny rytuał... :)
OdpowiedzUsuńTeraz parzenie herbaty sprowadza się do wrzucenia torebki do kubka lub szklanki i zalanie wrzątkiem, to chyba każdy potrafi:). Jednak dobra herbata to ta parzona w czajniczku..., fusiasta..., aromatyczna..., ale się rozmarzyłam:). Obraz piękny:). Pozdrawiam deszczowo (aura sprzyjająca dobrej herbacie:)). Małgosia.
OdpowiedzUsuń